غریب مدینه
الهی نامه
الهی، ما همه بیچاره ایم و تنها تو چاره ای ، و ما همه هیچ کاره ایم و تنها تو کاره ای.
الهی، وای برمن اگر دانشم رهزنم شود و کتابم حجابم!
الهی، از روی آفتاب و ماه و ستاره گان شر منده ام ، از انس و جان شرمنده ام ، حتی از روی شیطان
شرمنده ام، که همه در کار خود استوارند و این سست عهد ، نا پایدار.
الهی، رجب بگذشت و ما از خود نگذشتیم ، تو از ما بگذر.
الهی، آن خواهم که هیچ نخواهم.
الهی، همه سر آسوده خواهند و حسن دل آسوده.
الهی، از نماز و روزه ام توبه کردم ؛به حق اهل نمازو روزه ات توبه به این نااهل را بپذیر.
الهی، اگر چه درویشم ، ولی داراتر از من کیست ، که تو دارایی منی.
الهی، روزم را چون شبم روحانی گردان و شبم را چون روز نورانی.
الهی، اگر ستار العیوب نبودی ، ما از رسوایی چه می کردیم.
الهی، اثر و صنع توام ، چگونه به خود نبالم.
الهی، هر چه بیشتر دانستم ، نادان تر شدم . بر نادانیم بیفزا!
الهی، خفتگان را نعمت بیداری ده و بیداران را توفیق شب زنده داری و گریه زاری.
الهی، وای بر من اگر دلی از من برنجد.
الهی، اگر گلم و یا خارم از آن بوستان یارم.
الهی، به سوی تو آمدم؛ به حق خودت مرا به من برمگردان!
الهی، آن که سحر ندارد، از خود خبر ندارد.
الهی، شکرت که فهمیدم که نفهمیدم.
الهی، در شگفتم از کسی که غصه خودش را نمی خورد و غصه روزی اش را می خورد.
الهی، بدان بر ما حق بسیار دارند تا چه رسد به خوبان.
الهی، خوشا آنان که در جوانی شکسته شدند، که پیری خود شکستگی است.
الهی، شکرت که پیر نشده استغفار کردم، که استغفار پیر استهزاء را ماند.
الهی، آن که تو را دوست دارد، چگون با خلقت مهربان نیست.
الهی، عمری آه در بساط نداشتم و اینکه جز آه در بساط ندارم.
«الهی نامه از عالم فرزانه استادحسن زاده آملی»
| Design By : RoozGozar.com |
بر درد دل خلق طیب است حسن هر چند زدرد، غم نصیب است حسن مهدی به کنار قبر او می گرید تا خلق نگوید غریب است حسن
