خدایا کوفه در آه وفغان بین

پدر مهمان و دختر میزبان بین

تماشائی بود این صحنه دیگر

تماشا کن تو این بابا و دختر

پدر بر دختر خود مهمان است

غذا شیر ونمک همراه نان است

ولی آن عادل از ظلم بیزار

نماید با نمک زان سفره افطار

چرا مولا پریش از راز باشد

مگر این آخرین افطار باشد

چرا پیوسته باشد در مناجات

مگر آماده ی گشته بر ملاقات

 چر اعشق ملاقاتش فزون است

به لب انا الیه راجعون است

کسی که یک جهانی در پناهش

چرا بر آسمان هر دم نگاهش

چرا محکم گرفته حلقه در

کمر بند امیر عدل گستر

به مسجد شد روان مولای مظلوم

به دنبالش نگاه ام کلثوم

کند دتر دعا از ولی فاش

خداوندا نگهدار علی باش